قرآن عثمان طه

Sooreh الشمس

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Ash-Shamsi Wa Đuĥāhā

1

به نام خداى گسترده‌مهر مهرورز؛ سوگند به خورشيد و (تابش) نيمروزش!


Wa Al-Qamari 'Idhā Talāhā

2

سوگند به ماه هنگامى كه در پى آن در آيد!


Wa An-Nahāri 'Idhā Jallāhā

3

سوگند به روز هنگامى كه آن را آشكار سازد!


Wa Al-Layli 'Idhā Yaghshāhā

4

سوگند به شب هنگامى كه آن را فراگيرد!


Wa As-Samā'i Wa Mā Banāhā

5

سوگند به آسمان و آنكه آن را بنا كرد!


Wa Al-'Arđi Wa Mā Ţaĥāhā

6

سوگند به زمين و آنكه آن را گستراند!


Wa Nafsin Wa Mā Sawwāhā

7

سوگند به نفس و آنكه آن را مرتب ساخت!


Fa'alhamahā Fujūrahā Wa Taqwāhā

8

و بد كاريش و پارسايى‌اش را به او الهام كرد،


Qad 'Aflaĥa Man Zakkāhā

9

كه بيقين كسى كه آن را [پاك كرد و] رشد داد رستگار (و پيروز) شد.


Wa Qad Khāba Man Dassāhā

10

و بيقين كسى كه آن (نفس را با گناه آلوده كرد و) پوشاند، نوميد شد!


Kadhdhabat Thamūdu Biţaghwāhā

11

(قوم)« ثمود »بخاطر طغيانش (پيامبرش را) تكذيب كردند،


'Idhi Anba`atha 'Ashqāhā

12

آنگاه كه بدبخت‌ترين‌شان برانگيخته شد؛


Faqāla Lahum Rasūlu Allāhi Nāqata Allāhi Wa Suqyāhā

13

و فرستاده خدا به آنان گفت:« ماده شتر (معجزه آساى) خدا و آبشخور آن را (واگذاريد.) »


Fakadhdhabūhu Fa`aqarūhā Fadamdama `Alayhim Rabbuhum Bidhanbihim Fasawwāhā

14

و او را تكذيب كردند و آن را پى كردند؛ پس پروردگارشان به سبب پيامد [گناه‌] شان آنان را هلاك ساخت و آنها را (با خاك) يكسان كرد!


Wa Lā Yakhāfu `Uqbāhā

15

در حالى كه از فرجام آنها نمى‌ترسد.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان